3 december

3 december
05.00 uit bed, om 05.30 zijn we in de foyer van het hotel en steken we het zebrapad over en we staan binnen een paar minuten op het vliegveld. Dit is relaxt beginnen. Het is druk op het vliegveld maar alles verloopt soepel, geen gekke dingen meer in mijn handtas en om 07.30 zitten we in het vliegtuig. We vliegen naar Sydney.

Achter ons zitten 2 dames met een klein kind. Ik heb nog 3 vluchten te gaan voordat ik weer op Nederlandse bodem sta en als er nog een keer een kind achter mij komt te zitten die het prettig vind om aanhoudend in mijn rug te stampen dan krijgen de ouders en het kind een parachute van mij en ik begeleid ze persoonlijk naar de nooduitgang. Na een dik uur van ergernis is mijn geduld op, en nu is het genoeg geweest roep ik nadat ik al een paar keer achterom heb gekeken met flitsende ogen. De steward komt erbij en verzoekt het “prinsesje” om niet meer in de rugleuning te schoppen. Nog 2 uur duurt de vlucht en het blijft inderdaad redelijk rustig achter mij.

We reizen door dus we mogen nog een keer door de tas controle, Herman loopt al 7 weken met een fluitje/kompas aan zijn broek, ook tijdens de vluchten en nu moet het ding af en op de lopende band. Ze zijn chagrijnig hier, een grapje kan er niet af. En dan zie ik ineens dat die 2 dames met dat kind ook verder vliegen en ook in de hal vlakbij ons gaan zitten. Please, aub niet naar Bali.

We mogen nu een aantal uurtjes op het vliegveld doorbrengen, maar er is genoeg te zien. In NZ was het tijdverschil 12 uur met NL. nu in Sydney nog 10 uur later en als we straks in Bali zijn dan is het nog maar 7 uur later. Dit wordt een hele lange dag vanaf 05.00 en steeds tijd erbij krijgen. Hopelijk gaat het goed met onze koffers want die gaan automatisch door naar de volgende vlucht en zo niet dan mag ik een nieuwe garderobe aanschaffen.

We hebben een klein uur vertraging, Marc in Bali is al ingeseind dat het later gaat worden zo ook het hotel. De dames met kind staan ook in de rij wanneer we aan boord mogen, alsjeblieft niet voor of achter mij want met dat kind is geen land te bezeilen. Wij zitten in rij 6 B en C we hebben 3 plaatsen voor ons 2. Heerlijk, de vlucht ziet niet vol. De dames met kind lopen ons voorbij en zitten in de op een na laatste rij, wanneer ik naar het toilet moet zie ik het kind actief bezig en benijd de passagiers voor hen niet.

Vandaag 2 vluchten gehad, ik ben een beetje gaar van het zitten. De score is nu 9 vluchten in 7 weken. Woensdagavond 7 december vliegen we om 20.00 naar Singapore en daar mogen we rond middernacht weer overstappen richting Amsterdam en dat is een vlucht van 13 uur. 11 keer in de lucht gehangen, 11 keer opgestegen en weer geland. Mijn favoriete vliegmaatschappij blijft Singapore Airlines.

Wat ook opvallend is geweest aan al die vluchten dat er veel mensen instappen of dat ze even naar het strand gaan. Hemdje zonder mouwen waar je van links naar rechts door heen kunt kijken, een korte broek of zo’n knie lange zwembroek en teenslippers aan. Het ontbreekt nog net aan een over de schouder omgeslagen badlaken en de fles zonnebrand in de hand.

We zijn geland en moeten nog door de douane, het is er erg druk. De uitstraling van het vliegveld, laat zien dat we nu in Indonesië zijn. Desty, de vriendin van Marc rijdt ons naar het hotel. Hier had Herman niet kunnen rijden. Alles door elkaar, kris kras en overal brommertjes. We checken in en tot zover ziet alles er goed uit. We zetten de koffers in de hoek en gaan met 4 uiteten aan de kust. Mijn eerste Indonesische maaltijd. Beetje gekruid maar nog niet teveel. Even rustig aan met mijn darmen, ik moet nog bekijken tot hoever ik kan gaan. Het is rond de 28 graden en het voelt een beetje klammig aan. Morgen gaan we op onderzoek uit en in de namiddag naar Desty en Marc.