9 november
Door: Annette
Blijf op de hoogte en volg Annette en Herman
09 November 2016 | Australië, Melbourne
9 november
Eindelijk een stress vrije vlucht, op tijd uit bed, lopend naar het station en op tijd met de trein naar het vliegveld. Vlucht nummer 5, ik begin het eindelijke te begrijpen. Wanneer ik door de controle mag op het vliegveld haal ik zo veel mogelijk uit mijn tassen. ik word gecontroleerd op explosieven. een speciaal stokje met een labeltje gaat door mijn tassen, ik moet mijn schoenen ergens insteken en de beveiliger begint een heel gesprek met mij. Uit welk land ik kom, waarom ik hier ben en dan vraagt hij uit welke stad ik kom. Ik zeg;" uit Maastricht ". Oh, van Andre Rieu, ja die antwoord ik. dan vraagt hij aan mij Hoe spreek je Rieu uit, dus ik laat het hem een paar keer herhalen en hij is blij.
De vlucht naar Melbourne duurt 1 ½ uur en tegen 15.00 zijn we in ons hotel, midden in de stad, we worden geüpgraded naar een kamer met 3 bedden, dan kunnen we op een bed onze koffers openleggen is de verklaring van de receptioniste.
We gaan erop uit en het valt op dat deze stad veel weg heeft van een Europese stad. Alles is minder groot, veel oude gebouwen tegen nieuwe die goed verlicht en belicht worden. Ook hier zijn de mensen ontzettend aardig en behulpzaam.
We zoeken op Internet naar een restaurant wat in de top 10 staat en we gaan dineren bij Waterfront. Het is ontzettend druk en nee, wij hebben niet gereserveerd. Maar we krijgen een perfect plaatsje aan het water. Het is een seafood restaurant en Herman besteld een red snapper. Hij is zo gelukkig met zijn keuze, de ober vraagt of het gesmaakt heeft en hij verteld dat ik een echte masterchef ben maar deze vis had ik zo niet kunnen bereiden. Dank je wel lieve schat, denk ik bij mezelf. Maar inderdaad hij smaakt geweldig, ik snap de techniek van de bereiding maar dat betekend dan niet dat het mij zou lukken om dit voor elkaar te krijgen, en ik hoef ook niet alles te kunnen, er moeten gerechten overblijven waarvoor je de deur uit moet.
Dit restaurant ligt aan de rivier en er liggen er nog veel meer. Morgen gaan we de rest verkennen. We lopen een brug over die sprekend op onze hoge brug in Maastricht lijkt alleen halverwege kun je naar beneden lopen en daar ligt een klein eilandje waar een barretje op ligt. We sluiten hier de avond af, al met al weer een dag met een gouden randje. Tot zover een geweldige stad en ja een 1 ste indruk kun je geen 2 de keer overdoen.
Eindelijk een stress vrije vlucht, op tijd uit bed, lopend naar het station en op tijd met de trein naar het vliegveld. Vlucht nummer 5, ik begin het eindelijke te begrijpen. Wanneer ik door de controle mag op het vliegveld haal ik zo veel mogelijk uit mijn tassen. ik word gecontroleerd op explosieven. een speciaal stokje met een labeltje gaat door mijn tassen, ik moet mijn schoenen ergens insteken en de beveiliger begint een heel gesprek met mij. Uit welk land ik kom, waarom ik hier ben en dan vraagt hij uit welke stad ik kom. Ik zeg;" uit Maastricht ". Oh, van Andre Rieu, ja die antwoord ik. dan vraagt hij aan mij Hoe spreek je Rieu uit, dus ik laat het hem een paar keer herhalen en hij is blij.
De vlucht naar Melbourne duurt 1 ½ uur en tegen 15.00 zijn we in ons hotel, midden in de stad, we worden geüpgraded naar een kamer met 3 bedden, dan kunnen we op een bed onze koffers openleggen is de verklaring van de receptioniste.
We gaan erop uit en het valt op dat deze stad veel weg heeft van een Europese stad. Alles is minder groot, veel oude gebouwen tegen nieuwe die goed verlicht en belicht worden. Ook hier zijn de mensen ontzettend aardig en behulpzaam.
We zoeken op Internet naar een restaurant wat in de top 10 staat en we gaan dineren bij Waterfront. Het is ontzettend druk en nee, wij hebben niet gereserveerd. Maar we krijgen een perfect plaatsje aan het water. Het is een seafood restaurant en Herman besteld een red snapper. Hij is zo gelukkig met zijn keuze, de ober vraagt of het gesmaakt heeft en hij verteld dat ik een echte masterchef ben maar deze vis had ik zo niet kunnen bereiden. Dank je wel lieve schat, denk ik bij mezelf. Maar inderdaad hij smaakt geweldig, ik snap de techniek van de bereiding maar dat betekend dan niet dat het mij zou lukken om dit voor elkaar te krijgen, en ik hoef ook niet alles te kunnen, er moeten gerechten overblijven waarvoor je de deur uit moet.
Dit restaurant ligt aan de rivier en er liggen er nog veel meer. Morgen gaan we de rest verkennen. We lopen een brug over die sprekend op onze hoge brug in Maastricht lijkt alleen halverwege kun je naar beneden lopen en daar ligt een klein eilandje waar een barretje op ligt. We sluiten hier de avond af, al met al weer een dag met een gouden randje. Tot zover een geweldige stad en ja een 1 ste indruk kun je geen 2 de keer overdoen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
