29 oktober
Door: Annette
Blijf op de hoogte en volg Annette en Herman
29 Oktober 2016 | Australië, Noosa Heads
29 oktober
09.30, ik plof neer in de campingstoel. Een half uur geleden was ik nog fris en fruitig toen ik uit de douche kwam , ik had me heerlijk in gesmeerd met een bodymilk. Deze loopt nu in straaltjes naar beneden. Het is 30 graden en we zitten in de volle zon. De ontbijt boel staat klaar en de eitjes zijn gekookt. Een ritueel wat elke zaterdag terugkomt.
Ik kijk naar mijn ontbijtbord en zie een parade mieren over mijn bord lopen en mijn boterham is bezaaid met allerlei zaadjes en granen, als een van die mieren blijft plakken in mijn boter dan gaat hij mee naar binnen en dan gaat het in mijn buik kriebelen. Och wat een stomme hersenspinsels, dit gaat nergens meer over, mieren neem aub de afslag rondom mijn bord en niet erover heen. In mijn hoofd roep ik ; Manus schiet op met die douche dan kunnen we ontbijten.
Ik ben gisteren lek geprikt en bekijk nu alle kleine bultjes, hè, ik zie een grote blauwe plek, waar komt die vandaan? Even erop drukken om te voelen of hij vers is, dit doet pijn dus die is vers. Waar aan heb ik mij gestoten, ik zou het niet weten. We hebben ook geen enkele insecten spul bij ons, maar als je gaat camperen aan een meer dan zou dit zeer verstandig moeten zijn. Het zelf gebrouwen spul van de buurvrouw (babyolie met Dettol en tee tree olie) werkt prima maar dat was voor de invasie op mijn huid.
Alles moet dadelijk weer opgeruimd worden voor de tocht naar Noosa Heads, het aanrechtblad ziet eruit als een episch centrum, de laptop is aangesloten via een usb aansluiting naar de tv, kabeltjes naar de IPAD en gsm en toch geen Internet en Wifi. We hebben een Skype afspraak vanavond om 22.00 Australische tijd met het thuisfront.
250 km wordt bijna 300 km, er is een opstopping op de A1 maar waarom? We draaien om en nemen tijdelijk de A3. Het is een mooie weg. Onderweg drinken we bij MCCAFÉ een koffie, nou het is meer warme melk. De koffie hier is net als in Amerika. Espresso is het beste wat je kunt nemen als je een shot wil. De campground die wij willen voor de nacht is volgeboekt en we moeten nog eens 5 km verder rijden. Onderweg zouden we koalabeertjes moeten zien maar nu natuurlijk niet, wat ben ik blij dat ik er een heb mogen vasthouden in het wildpark.
We staan op een prima plek, er is een Argentijns feestje in de lokale keuken, elke campground heeft een centrale keuken waar je kunt koken en het ook kunt nuttigen. Wij hebben een taxi genomen naar het centrum, 5 km rijden en na afloop ook weer 5 km terug. We lopen rond in Noosa Heads en besluiten een goed restaurant uit te zoeken waar we heerlijk kunnen dineren, ik zou eigenlijk zelf koken want vanaf woensdag is het gedaan met zelf kokkerellen, 9 dagen uiteten, dat is heel erg leuk maar ook dat begint uiteindelijk te vervelen. . We zijn op tijd terug voor onze skype verbinding.
09.30, ik plof neer in de campingstoel. Een half uur geleden was ik nog fris en fruitig toen ik uit de douche kwam , ik had me heerlijk in gesmeerd met een bodymilk. Deze loopt nu in straaltjes naar beneden. Het is 30 graden en we zitten in de volle zon. De ontbijt boel staat klaar en de eitjes zijn gekookt. Een ritueel wat elke zaterdag terugkomt.
Ik kijk naar mijn ontbijtbord en zie een parade mieren over mijn bord lopen en mijn boterham is bezaaid met allerlei zaadjes en granen, als een van die mieren blijft plakken in mijn boter dan gaat hij mee naar binnen en dan gaat het in mijn buik kriebelen. Och wat een stomme hersenspinsels, dit gaat nergens meer over, mieren neem aub de afslag rondom mijn bord en niet erover heen. In mijn hoofd roep ik ; Manus schiet op met die douche dan kunnen we ontbijten.
Ik ben gisteren lek geprikt en bekijk nu alle kleine bultjes, hè, ik zie een grote blauwe plek, waar komt die vandaan? Even erop drukken om te voelen of hij vers is, dit doet pijn dus die is vers. Waar aan heb ik mij gestoten, ik zou het niet weten. We hebben ook geen enkele insecten spul bij ons, maar als je gaat camperen aan een meer dan zou dit zeer verstandig moeten zijn. Het zelf gebrouwen spul van de buurvrouw (babyolie met Dettol en tee tree olie) werkt prima maar dat was voor de invasie op mijn huid.
Alles moet dadelijk weer opgeruimd worden voor de tocht naar Noosa Heads, het aanrechtblad ziet eruit als een episch centrum, de laptop is aangesloten via een usb aansluiting naar de tv, kabeltjes naar de IPAD en gsm en toch geen Internet en Wifi. We hebben een Skype afspraak vanavond om 22.00 Australische tijd met het thuisfront.
250 km wordt bijna 300 km, er is een opstopping op de A1 maar waarom? We draaien om en nemen tijdelijk de A3. Het is een mooie weg. Onderweg drinken we bij MCCAFÉ een koffie, nou het is meer warme melk. De koffie hier is net als in Amerika. Espresso is het beste wat je kunt nemen als je een shot wil. De campground die wij willen voor de nacht is volgeboekt en we moeten nog eens 5 km verder rijden. Onderweg zouden we koalabeertjes moeten zien maar nu natuurlijk niet, wat ben ik blij dat ik er een heb mogen vasthouden in het wildpark.
We staan op een prima plek, er is een Argentijns feestje in de lokale keuken, elke campground heeft een centrale keuken waar je kunt koken en het ook kunt nuttigen. Wij hebben een taxi genomen naar het centrum, 5 km rijden en na afloop ook weer 5 km terug. We lopen rond in Noosa Heads en besluiten een goed restaurant uit te zoeken waar we heerlijk kunnen dineren, ik zou eigenlijk zelf koken want vanaf woensdag is het gedaan met zelf kokkerellen, 9 dagen uiteten, dat is heel erg leuk maar ook dat begint uiteindelijk te vervelen. . We zijn op tijd terug voor onze skype verbinding.
-
29 Oktober 2016 - 15:22
Herman:
Nog een eigenlijk niet interessante bijdrage van mijn kant: wij kwamen hieraan in Noosa Heads dit weekend en dan blijkt er zomaar, zonder ons in te lichten, dat er een 3-daags Triatlon evenement gaande is. We reden met de taxi langs een speciale fietsenstalling waar meer dan 1000 dure renfietsen gestald waren, blijkbaar een onderdeel van de Triatlon. Het hele stadje Noosa is vertienvoudigd in aantal inwoners. Vandaar dat er geen plaats was op de door ons uitgekozen campplaats. Met al die drukte is het stadje behoorlijk wakker geworden. Alle restaurants zijn volgeboekt. Maar het lukt ons toch om op het terras van een goed restaurant een prima plaats te bemachtigen, en het eten, als je even de tijd had om er om te wachten, was prima. Verder was het gezellig. Morgen is er weer een Triatlondag. Allerlei wegen zijn dan afgesloten. De taxichauffeur zei dan we voor de middag het plaatsje niet uit uit zullen komen vanwege alle afgesloten wegen. Ai, checkout time camper is echter 10:00 uur. Het wordt dus behoorlijk later voordat we in Brisbane zijn. We zullen doorrijden naar de Goldcoast en daar waarschijnlijk ergens aan de kust vernachten (ons plan om naar de Lamington National Park in het binnenland te gaan, laten we varen.). We zien wel. -
30 Oktober 2016 - 12:00
Marie-Helene:
Zonder jullie in te lichten!!!!!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
