21 oktober
Door: Annette
Blijf op de hoogte en volg Annette en Herman
22 Oktober 2016 | Australië, Townsville
21 oktober
1 ste nacht in de camper, we moeten onze weg nog vinden, een voor een kun je langs de keuken naar je bed. De camper is groot genoeg maar het is weer even wennen. Heerlijk geslapen dus dat komt wel goed. Een bed van 170/200 dat is breder dan afgelopen jaar in Sevilla. Buiten kwetteren allerlei soorten papegaaiachtige, de hele camper is al vol gepoept.
Er beland een blauwe parkiet aan mijn voeten,” hè, Tommy, roep ik. In een grijs verleden hadden wij zo’n vogel die was van onze dochter. Het beestje kwam rechtuit het nest en dochterlief zou deze tam maken. Hij was tam en een leuk beestje totdat zij het erg leuk vond om hem onder haar trui te stoppen om verstoppertje te spelen, tegen die tijd begon hij te agressief te blazen als je maar in zijn beurt kwam.
We rijden van Port Douglas weer terug naar Mission Beach via allerlei nationale parken. Het is een geweldige trip die tot 17.00 zal duren. Wij bedanken de camping eigenaresse voor haar goede zorgen en gaan op pad. Het landschap is geweldig, je ziet struiken die wij in Nederland als kamerplant proberen te laten overleven, palmbomen etc. Je kunt het zo gek niet bedenken maar je ziet het voor je ogen. We rijden door bananenplantages, suikerrietvelden, mango bomen en overal langs de weg kun je dit allemaal kopen.
Toch zit ik mee en dan met een beetje stress in de camper. Herman tuft er aardig op los. Rijdt aan de linkerkant en neemt afslagen of dat hij nooit anders heeft gedaan en ik krijg het mee en dan aardig benauwd maar ik zal er aan moeten wennen want we zijn pas op dag 2 en er moeten nog heel wat km afgelegd worden.
We drinken onderweg een kop koffie en doen nog een paar inkopen waaronder een koksmes en een bakpan, jaja, ik weet het, ik zou niets aanschaffen maar ik kan echt niet zonder deze koksspullen. Het mes neem ik mee als we gaan kamperen in NZ.
Vanavond eten we biefstuk met salade. Even een berg groenten wegwerken. We komen aan in Mission Beach en volgens Herman zijn we de camping voorbij gereden waar we willen overnachten. We komen uit bij een VVV kantoor en daar worden we bijzonder vriendelijk geholpen, naast dit kantoor ligt ook een camping en die ligt aan de zee. We lopen er snel naar toe maar deze is gesloten vanaf 17.00 en het is pas 17.05. Gelukkig loopt de eigenaresse nog rond en we mogen de camper neerzetten waar we willen.
We hebben verder niets nodig. Morgen mogen we betalen, prima, we zetten de camper op een mooi plekje, er loopt een pad naar de zee, we sluiten de elektriciteit aan, nemen onze stoeltjes, wijnglazen en een fles wijn en wij zitten binnen 15 minuten aan zee. 2 de dag is dit en het is hier fantastisch.
Voordat we aan deze reis begonnen kregen we veel verschillende verhalen over Australië, positief, negatief en ik kan nu alleen maar praten over het geen wat wij nu meemaken en ik ben laaiend enthousiast. Emigreren?
We lopen na het avondeten door de omgeving en proberen bij een barretje op Wifi te komen want dat is al een dag niet gelukt. Helaas, dat gaat het niet worden voor vandaag. Het is donker en we lopen romantisch hand in hand over het verlaten strand en kijken omhoog. YES, dit is wat ik wil zien. Een hemel bezaaid met sterren………
1 ste nacht in de camper, we moeten onze weg nog vinden, een voor een kun je langs de keuken naar je bed. De camper is groot genoeg maar het is weer even wennen. Heerlijk geslapen dus dat komt wel goed. Een bed van 170/200 dat is breder dan afgelopen jaar in Sevilla. Buiten kwetteren allerlei soorten papegaaiachtige, de hele camper is al vol gepoept.
Er beland een blauwe parkiet aan mijn voeten,” hè, Tommy, roep ik. In een grijs verleden hadden wij zo’n vogel die was van onze dochter. Het beestje kwam rechtuit het nest en dochterlief zou deze tam maken. Hij was tam en een leuk beestje totdat zij het erg leuk vond om hem onder haar trui te stoppen om verstoppertje te spelen, tegen die tijd begon hij te agressief te blazen als je maar in zijn beurt kwam.
We rijden van Port Douglas weer terug naar Mission Beach via allerlei nationale parken. Het is een geweldige trip die tot 17.00 zal duren. Wij bedanken de camping eigenaresse voor haar goede zorgen en gaan op pad. Het landschap is geweldig, je ziet struiken die wij in Nederland als kamerplant proberen te laten overleven, palmbomen etc. Je kunt het zo gek niet bedenken maar je ziet het voor je ogen. We rijden door bananenplantages, suikerrietvelden, mango bomen en overal langs de weg kun je dit allemaal kopen.
Toch zit ik mee en dan met een beetje stress in de camper. Herman tuft er aardig op los. Rijdt aan de linkerkant en neemt afslagen of dat hij nooit anders heeft gedaan en ik krijg het mee en dan aardig benauwd maar ik zal er aan moeten wennen want we zijn pas op dag 2 en er moeten nog heel wat km afgelegd worden.
We drinken onderweg een kop koffie en doen nog een paar inkopen waaronder een koksmes en een bakpan, jaja, ik weet het, ik zou niets aanschaffen maar ik kan echt niet zonder deze koksspullen. Het mes neem ik mee als we gaan kamperen in NZ.
Vanavond eten we biefstuk met salade. Even een berg groenten wegwerken. We komen aan in Mission Beach en volgens Herman zijn we de camping voorbij gereden waar we willen overnachten. We komen uit bij een VVV kantoor en daar worden we bijzonder vriendelijk geholpen, naast dit kantoor ligt ook een camping en die ligt aan de zee. We lopen er snel naar toe maar deze is gesloten vanaf 17.00 en het is pas 17.05. Gelukkig loopt de eigenaresse nog rond en we mogen de camper neerzetten waar we willen.
We hebben verder niets nodig. Morgen mogen we betalen, prima, we zetten de camper op een mooi plekje, er loopt een pad naar de zee, we sluiten de elektriciteit aan, nemen onze stoeltjes, wijnglazen en een fles wijn en wij zitten binnen 15 minuten aan zee. 2 de dag is dit en het is hier fantastisch.
Voordat we aan deze reis begonnen kregen we veel verschillende verhalen over Australië, positief, negatief en ik kan nu alleen maar praten over het geen wat wij nu meemaken en ik ben laaiend enthousiast. Emigreren?
We lopen na het avondeten door de omgeving en proberen bij een barretje op Wifi te komen want dat is al een dag niet gelukt. Helaas, dat gaat het niet worden voor vandaag. Het is donker en we lopen romantisch hand in hand over het verlaten strand en kijken omhoog. YES, dit is wat ik wil zien. Een hemel bezaaid met sterren………
-
22 Oktober 2016 - 11:08
Theo Van Gestel:
Volgens mij zitten jullie gebeiteld met jullie reis.
Maar dat is het fijne van een camper, je kunt gaan en staan waar je wilt.
Wij waren afhankelijk van de familie, als die weg wilden , oke, maar hadden ze geen zijn, was het
binnen blijven. Dat gold niet voor Jo, en voor Mieke, want die hebben ons overal mee naar toe genomen.
Schrijf maar lekker door, ik geniet ervan. Je Moeder
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
