27 oktober
Door: Annette
Blijf op de hoogte en volg Annette en Herman
27 Oktober 2016 | Australië, Rockhampton
27 oktober
Wat ons het meest blijft verbazen is de schoonheid van het land, de wegen, de openbare toiletten. Nergens maar dan ook nergens ligt troep. Je hoeft ook nergens met een rol toilet papier onder je arm naar de toiletten, niet op de campgrounds maar ook niet langs de snelwegen. De stranden zijn schoon en dat is voor ons ongelooflijk.
Wat zijn wij Europeanen een stel smeerkezen. Als je in Nederland rondkijkt ligt er overal troep, op het strand na afloop van een zonnige dag. Als je op vakantie gaat met de auto overal vind je de plastic flessen, zakjes en overgebleven etensresten langs de weg , ook op picknick terreinen. Hier is overal het gras kort geschoren, geen onkruid meters hoog. Een mooi voorbeeld voor ons, maar daarbij zal het wel blijven, een voorbeeld.
We zijn vandaag al weer 10 dagen aan het reizen nog 43 dagen te gaan, wat een gevoel van vrijheid geeft dit om dit te mogen doen.
We zijn vandaag in Rockhampton, een wat grotere plaats, we zijn weer afgeweken van ons plan. Onze camping heet “Riverside”, ik heb daar wat wilde gedachte bij, maar het is een vieze, bruine tjap daar in dat water. Niet op een grote kei zitten met je voetjes in het water.
Een norse eigenaar staat ons amper te woord, hij heeft plaats voor ons, we krijgen een foldertje met daarom heen drie cirkels. 1, voor de parkeerplaats, 2, voor de toiletten en 3 voor het code nummer om de camping na 19.00 weer op te komen. Wij lopen naar buiten en durven elkaar niet aan te kijken, ik begin te lachen en kom niet meer bij. Deze eigenaar vindt klanten maar vervelende mensen. Herman wil graag de Wifi code hebben want ze adverteren met gratis Wifi, hij gaat weer naar de receptie maar wordt te woord gestaan door de vrouw des huizes, zij is niet vriendelijker dan haar echtgenoot. De code van de Wifi gaat niet verder dan parkeerplaats 43 en wij staan op 49. Dan sluiten we onze eigen Wifi maar aan.
We lopen naar de stad en Herman denkt ergens op zijn Maastrichts een terrasje te pakken. Dat valt vies tegen het enige wat we zien is de Giddy Goat, daar is wat te doen en er is een gezellige terras. Dat was alles van deze stad. We lopen terug naar onze camper en ik ga koken. We nemen de plannen voor morgen door en de geplande 450 km vinden we te ver. We zoeken naar een kortere route en hopen aan een meer terecht te komen, daar wordt de Barramundi gevangen. We zitten tot laat in de avond buiten, 25 graden, niet slecht.
De camper:
7x2 is de camper groot , daarvan is er op leef gebied 5x2. Dat gaat allemaal prima maar het bed ligt achter tegen de achterdeur en als je eruit wil dan moet dat een voor een. In het gangpad kun je naast elkaar staan maar passeren wordt wat moeilijker. Dus: 1 van ons gaat in de ochtend als eerste eruit doet zijn ding en daarna mag de 2 de persoon eruit. We hebben aan beide kanten bovenin 5 kastjes. Ieder aan zijn eigen kant.
Inmiddels zijn alle kleding etc al verplaatst naar de eerste kastjes en bij het openen van deze kastjes komt alles eruit gevallen. Ook leg ik dingen op andere plekken en ik kan al gauw niets meer vinden, met andere woorden het is een rotzooi aan het worden. Misschien dat echte kampeerders daar geen moeite mee hebben maar mij lukt het niet. Ook is er tv aan boord, deze week wilde ik graag een kookprogramma bekijken maar toen ik de tv uitdeed heb ik op zoveel knoppen gedrukt dat de voor geprogrammeerde zenders verdwenen zijn. Herman snapte niet waar die zenders gebleven zijn en ik weet van niets.
Als we aanrijden moeten we eerst een aantal dingen uitzetten, gas moet afgesloten worden, dakje moet omlaag, water bijvullen en op slot doen. De meterkast na lopen en alle schakelaars weer uitzetten. Alle kastjes op rijstand zetten, koelkast dicht maken zodat deze niet open springt. Dat is iets teveel voor ons. Dan waait er een klep aan de een of andere kant open tijdens het rijden, of het dak is niet omlaag gedraaid. Het blijft voor ons een heel avontuur, rijden met een camper. Douchen in de camper hebben we maar helemaal opgegeven. 1 x 1 is die bak en dan staat er ook nog een toilet in. Ik krijg het niet voor elkaar om me te wassen, af te drogen en daar ook nog gekleed uit te komen. Ik neem mijn tas met inhoud en ga naar de gemeenschappelijke douches, ruimte genoeg, alles is redelijk tot heel goed schoon. Het zijn hachelijke momenten waar we veel om moeten lachen. Nog 6 dagen kamperen en dan 9 dagen van het hotel leven genieten.
Wat ons het meest blijft verbazen is de schoonheid van het land, de wegen, de openbare toiletten. Nergens maar dan ook nergens ligt troep. Je hoeft ook nergens met een rol toilet papier onder je arm naar de toiletten, niet op de campgrounds maar ook niet langs de snelwegen. De stranden zijn schoon en dat is voor ons ongelooflijk.
Wat zijn wij Europeanen een stel smeerkezen. Als je in Nederland rondkijkt ligt er overal troep, op het strand na afloop van een zonnige dag. Als je op vakantie gaat met de auto overal vind je de plastic flessen, zakjes en overgebleven etensresten langs de weg , ook op picknick terreinen. Hier is overal het gras kort geschoren, geen onkruid meters hoog. Een mooi voorbeeld voor ons, maar daarbij zal het wel blijven, een voorbeeld.
We zijn vandaag al weer 10 dagen aan het reizen nog 43 dagen te gaan, wat een gevoel van vrijheid geeft dit om dit te mogen doen.
We zijn vandaag in Rockhampton, een wat grotere plaats, we zijn weer afgeweken van ons plan. Onze camping heet “Riverside”, ik heb daar wat wilde gedachte bij, maar het is een vieze, bruine tjap daar in dat water. Niet op een grote kei zitten met je voetjes in het water.
Een norse eigenaar staat ons amper te woord, hij heeft plaats voor ons, we krijgen een foldertje met daarom heen drie cirkels. 1, voor de parkeerplaats, 2, voor de toiletten en 3 voor het code nummer om de camping na 19.00 weer op te komen. Wij lopen naar buiten en durven elkaar niet aan te kijken, ik begin te lachen en kom niet meer bij. Deze eigenaar vindt klanten maar vervelende mensen. Herman wil graag de Wifi code hebben want ze adverteren met gratis Wifi, hij gaat weer naar de receptie maar wordt te woord gestaan door de vrouw des huizes, zij is niet vriendelijker dan haar echtgenoot. De code van de Wifi gaat niet verder dan parkeerplaats 43 en wij staan op 49. Dan sluiten we onze eigen Wifi maar aan.
We lopen naar de stad en Herman denkt ergens op zijn Maastrichts een terrasje te pakken. Dat valt vies tegen het enige wat we zien is de Giddy Goat, daar is wat te doen en er is een gezellige terras. Dat was alles van deze stad. We lopen terug naar onze camper en ik ga koken. We nemen de plannen voor morgen door en de geplande 450 km vinden we te ver. We zoeken naar een kortere route en hopen aan een meer terecht te komen, daar wordt de Barramundi gevangen. We zitten tot laat in de avond buiten, 25 graden, niet slecht.
De camper:
7x2 is de camper groot , daarvan is er op leef gebied 5x2. Dat gaat allemaal prima maar het bed ligt achter tegen de achterdeur en als je eruit wil dan moet dat een voor een. In het gangpad kun je naast elkaar staan maar passeren wordt wat moeilijker. Dus: 1 van ons gaat in de ochtend als eerste eruit doet zijn ding en daarna mag de 2 de persoon eruit. We hebben aan beide kanten bovenin 5 kastjes. Ieder aan zijn eigen kant.
Inmiddels zijn alle kleding etc al verplaatst naar de eerste kastjes en bij het openen van deze kastjes komt alles eruit gevallen. Ook leg ik dingen op andere plekken en ik kan al gauw niets meer vinden, met andere woorden het is een rotzooi aan het worden. Misschien dat echte kampeerders daar geen moeite mee hebben maar mij lukt het niet. Ook is er tv aan boord, deze week wilde ik graag een kookprogramma bekijken maar toen ik de tv uitdeed heb ik op zoveel knoppen gedrukt dat de voor geprogrammeerde zenders verdwenen zijn. Herman snapte niet waar die zenders gebleven zijn en ik weet van niets.
Als we aanrijden moeten we eerst een aantal dingen uitzetten, gas moet afgesloten worden, dakje moet omlaag, water bijvullen en op slot doen. De meterkast na lopen en alle schakelaars weer uitzetten. Alle kastjes op rijstand zetten, koelkast dicht maken zodat deze niet open springt. Dat is iets teveel voor ons. Dan waait er een klep aan de een of andere kant open tijdens het rijden, of het dak is niet omlaag gedraaid. Het blijft voor ons een heel avontuur, rijden met een camper. Douchen in de camper hebben we maar helemaal opgegeven. 1 x 1 is die bak en dan staat er ook nog een toilet in. Ik krijg het niet voor elkaar om me te wassen, af te drogen en daar ook nog gekleed uit te komen. Ik neem mijn tas met inhoud en ga naar de gemeenschappelijke douches, ruimte genoeg, alles is redelijk tot heel goed schoon. Het zijn hachelijke momenten waar we veel om moeten lachen. Nog 6 dagen kamperen en dan 9 dagen van het hotel leven genieten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
