22 oktober

22 oktober
We gaan douchen in de gemeenschappelijke ruimtes, ik heb ooit heel hard geroepen (dat doe ik wel vaker) dat ik nooit maar dan ook nooit met toiletartikelen, handdoek, kleren, toiletpapier etc wat je allemaal nodig mocht hebben naar een openbare ruimte ga om me te wassen. Maar het blijkt nu toch wel handig te zijn omdat ik in onze eigen douche mijn kont nog niet kan keren. Volgens mij zijn die douches smaller gemaakt. Toen we tig jaren geleden door Canada en Amerika rond trokken was de ruimte geen probleem, vreemd.

Maar hoe ga ik alles meenemen naar de douche? Wat een oplossingen moet ik toch allemaal bedenken. Wat ga ik aantrekken? Wat heb ik nodig? En dan, ja mijn blauwe tas die ik gebruikt heb voor de vlucht ga ik inrichten en neem deze mee.
Ik ga de douche onder en zie dat ik alleen een showergel met cream bij me heb en daar kan ik mijn haren niet mee wassen, mijn God , nu dit weer. Dan maar geen gewassen haren, ik probeer niets op de grond te laten vallen want dan is alles nat. Ik loop op slippers en een ervan is ondertussen kapot gegaan, dus ik leg die toch maar onder mijn voet want dat is wat hygiënischer. Alles is gelukt maar voordat ik ben aangekleed gutst de transpiratie naar beneden. Het is nu schoon zweet denk ik maar. Ik maak mijn ogen op en ook dat blijft niet meer zitten. Ik hou er mee op, mijn fortuin is al gemaakt.

250 km rijden vandaag, dat is niet zoveel. Onderweg willen we koffie drinken maar we zien niets of we rijden het al weer voorbij. Dan stoppen we ergens en ga ik zelf koffie zetten, tenminste dat is de bedoeling. Ik roep Herman en vraag of hij het gas aanzet, dit zit aan de buitenkant van de camper, nee, doe maar weer dicht want ik pak de waterkoker. Ik zet de waterkoker aan maar er gebeurt niets. Oh, ik moet de schakelaar nog omzetten maar zonder bril zie ik niet de juiste knop dus ik zet alle knoppen om. Herman komt vragen of er al koffie is en ik zeg dat het water niet warm wordt. Nee, dat kan ook niet want we zijn nu niet op de elektriciteit aangesloten, zet dan maar weer de gaskraan open. Ik pak een steelpannetje, gooi het water over van de waterkoker en wil het gas aandoen maar dat moet met de elektrische ontsteker, de lucifers die we gekocht hebben liggen ook nog in het kastje onder het bed waar ik niet bij kan. Ik kijk Herman aan en doe de glazen plaat van het gasfornuis omlaag, zet de waterkoker terug samen met de afgedroogd steelpan en zeg; ‘ jij krijgt van mij een heerlijk koel flesje water’.

We wandelen even kort door de stad, tenminste dat denken wij. Het is erg warm en we lopen in de zon, ik krijg er wat last van. Gek hè, dat niemand nu buiten loopt. We realiseren ons niet dat de afstanden er groot zijn en wat we plan zijn lukt niet. Wel zien we de supermarkt Coles liggen maar dat doen we later eerst wat gaan drinken. Maar het gaat allemaal niet meer lukken en tegen de tijd dat we bij Coles aankomen is deze gesloten. We hebben het een en ander nodig maar dat gaat niet door.

We wachten totdat er een taxi voorbij komt en gaan terug naar de camping plaats. Onderweg bedenk ik wat ik ga koken, ik moet nu ‘koelkast’ koken zoals ik het noem. Maar eerst nemen we iets te drinken en gaan buiten zitten, het is al donker om 19.30. Wanneer ik naar binnen wil lopen samen met mijn glas met inhoud zie ik niet de afstand van het plateau waar wij opzitten en de tree van de camper ik schiet met mijn voet ertussen. Ik knal met mijn scheenbeen tegen de camper, val op mijn onderarm en mijn glas met inhoud vliegt door de camper tegen de spiegeldeur en over de vloer. Het glas is stuk. Dat wordt tot 100 tellen.

De noedels zijn inmiddels boven water, ik snipper een paar tenen knoflook en fruit deze aan met paprika, verse gember en champignons en een flinke dot van die rode pepertjes pasta en op het laatst een beetje jus d’orange. Ik laat dit wat inkoken, een halve citroen knijp ik uit en voeg dit toe. De biefstuk die nog over wqas snij ik in reepjes en het stukje vis in dunne plakjes. Dit alles roerbak ik kort. Ik maak het bord op met de overgebleven sla van gisteren, daar de noedels bovenop en de heerlijke ingedikte saus en daar bovenop het vlees en de vis. Tada , klaar is mijn maal en deze smaakt verrukkelijk. Een beetje heet maar dat verdwijnt wel weer door het koele biertje.
Samen pratend en lezend de avond doorgebracht en plannen gemaakt voor morgen. We blijven hier 2 dagen staan. Wij zitten als enige nog buiten , het is 23.20 en de meeste campers etc waren tussen 20.00 en 21.30 al dicht en donker.